در اکثر پیاده رو و پارکهای استرالیا، پلاستیک هایی گذاشته شده است که مردم بتوانند با آن، مدفوع سگشان که همراهشان بیرون آمده است، جمع کنند تا محیط تمیز بماند. با این وجود هنگام عبور از سبزه ها و چمن ها باید بسیار مراقب باشید و گرنه ممکن است پا روی مدفوع سگ بگذارید. من بارها در کنار پیاده روهای خیابان های فرعی و یا محیط پارک ها را نگاه کردم و نجاسات باقی مانده سگ ها را دیدم.
در اینجا سگ یکی از اعضای خانواده محسوب می شود و اعضای خانه با او ارتباط صمیمی برقرار می کنند و احترام فراوانی دارد و من فکر می کنم جمعیت سگها از آدمها بیشتر باشد اینجا. اگر سگ یک خانواده گم شود، اطلاعیه هایی برای پیدا کردنش بر در و دیوار نصب می کنند و لابد پلیس هم در جریان قرار می گیرد. اگر سگی مریض شود فورا به بیمارستان برده می شود. من یکی از این بیمارستان های مجهز در ملبورن را دیدم که بخش های مختلفی داشت. حتی بخش جراحی مغز. دو متخصص اعصاب سگ نیز در استرالیا هستند که بیماری های عصبی سگ ها را درمان می کنند!. و البته بیمارستان های حیوانات درآمدهای نجومی نیز دارند.
این احترام فوق العاده به حیوانات در حالی است که تعداد زیادی انسان، در گوشه و کنار جهان در خون خود می غلطند و گرسنگان زیادی وجود دارند که از شدت گرسنگی جان می سپارند.
کی مهدی صاحب الزمان ـ که جانم فدایش باد ـ پرده از چهره خواهد گشود تا این تبعیض های فاحش و بی منطق در این کره خاکی از بین برود.