اگر میزان بارش باران در استرالیا در حد انتظار نباشد و یا منابع آبی، کمتر از میزان پیش بینی شده باشند، مسئولین مربوطه به سفارش و توصیه صرفه جویی اکتفا نمی کنند و مراحل پیشگیری را اجرایی می کنند. مثلا فشار آب را کم می کنند؛ میزان مجاز مصرف را معین و اعلام می کنند و در صورت عدم رعایت، جریمه های سنگین در انتظار خاطیان خواهد بود. 
در اینجا همه چیز با معیارهای مادی سنجیده و اجرا می شود. مصادیق فراوان دیگری هم وجود دارد که در نوشته های بعدی یادآور خواهم شد. بنابراین فکر می کنم آنچه در اینجا جریان دارد جامعه پذیری است نه فرهنگ. 
جامعه پذیری این است که رعایت قوانین و هنجارها به دلیل باور مردم به آنها نیست بلکه عوامل بازدارنده مادی بسیار قوی، باعث رعایت می شود. مثلا اگر افراد جامعه از چراغ قرمز عبور نکنند به این دلیل که جریمه خواهند شد، جامعه پذیر هستند. اما اگر از چراغ قرمز عبور نکنند به این دلیل که یک کار ناهنجار است و تفاوتی نمی کند که پلیس یا دوربین باشد یا نباشد، این فرهنگ خواهد بود.
شما فکر می کنید رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی در اینجا به خاطر خداست! یا به خاطر احترام به حقوق دیگران! من بارها با رانندگان متعدد این مسأله رو بررسی کردم. وقتی خلاف مقررات انجام می دهند و ازشون توضیح می خواهی می گویند: No police, No camera, No problem