تسلیت می گم ایام فاطمیه و هتک حرمت حریم عسکریین.

امام هادی( که جانم فدایش باد) در عصری زندگی می کرد که از نظر فرهنگی وضع بسیار نابسامانی داشت. همیشه تحت نظر متوکل عباسی بود و یک عمر در زندان سیاسی زندگی کرد.
بی بند و باری و می گساری در دربار و به دنبال آن در کوچه و بازار معمول شده بود. برای بیان مظلومیت امام هادی (که جانم فدایش باد) همین بس که در مجلس متوکل به او شراب تعارف میکردن!؟ یعنی اگه آدم بر همین مصیبت امام یک عمر گریه کنه جا داره.

امام در این گونه فضایی زندگی و تبلیغ دین میکرد. یکی از ملاقاتهای امام با متوکل را می خوانیم و درسی در مکتب هادوی می آموزیم.
روزی امام به مجلس متوکل احضار شد و در نزدیکی متوکل نشست. متوکل در عمامه امام دقت کرد و دید جنس پارچه عمامه حضرت نفیس است . از روی اعتراض و گستاخی پرسید: این عمامه را چند خریده ای؟
ـ کسی که برای من آورده به پانصد درهم نقره خریده است.
ـ اسراف کرده ای که عمامه ای با این قیمت بر سر بسته ای!
ـ شنیده ام در همین روزها ، کنیز زیبایی به هزار دینار زر سرخ خریده ای؟
ـ آری صحیح است.
امام در پایان فرمود: من برای شریفترین عضوم هزینه کرده ام ولی تو برای پست ترین عضوت! انصاف بده کدام اسراف است؟

امام با این پاسخ خود دو نکته رو بیان کردند. اول اینکه مخالفت با امر خدا و بی پروایی یک جرم است و هزینه کردن در راه گناه و امیال جنسی جرم دیگر و در حقیقت زمانی که در راه گناه صرف می شود، پولی که در این راه خرج می گردد، توان و نیرویی که در این راه به هدر می رود همگی جرمهایی است که علاوه بر مخالفت با خدا گریبانگیر گناهکار می شود.

خدا همه ما رو با اندیشه اهل بیت (ع) بیشتر آشنا کنه. آمین.

منبع حدیث: لطائف الطوائف، ص 411.