به نام خدا و با سلام

وقتی رهبر انقلاب در 6 تیر 1360 در مسجد ابوذر مورد ترور قرار گرفت و دست و سینه ایشان آسیب دید، حضرت امام خمینی پیامی  ارسال کردند.

آیت الله خامنه ای در واکنش به پیام امام، پیامی صادر کردند که بخشی از آن چنین است:

... هر وقت به یاد این می افتم که این حادثه موجب شده امام عظیم الشأن ما اظهار لطف کنند و در پیامشان اظهار دلسوزی بکنند و ملت بزرگ و قهرمان ما دست به دعا بردارد و دعا کنند، در خودم احساس شرمندگی میکنم. در راه انجام وظیفه اینگونه حوادث، حوادثی نیست که اینهمه لطف و محبت و بزرگواری را چه از سوی امام، چه از سوی امت و همچنین از سوی کارکنان.... این همه اظهار شد.... من بدین وسیله از همین جا عرض سلام و ارادت بی پایان خودم را خدمت امام امت می کنم و به ایشان عرض میکنم که در مقابل حوادث این چنین ما هیچ انتظار نداریم و توقعی نداریم که کمترین رنجشی به خاطر ایشان بنشیند. ما معتقدیم که، سرخم می به سلامت، شکند اگر سبویی،...

ما که اون خاطرات رو یادمون نمی یاد ولی نوشته های باقی مانده نشانگر این هست که چقدر آقا، امام رو دوست داشته . این نوع نگارش نشانگر ایمان و عشق عمیق مرید به مرادش می باشد.

صحیفه امام، ج 14، ص 503.